Ήρθε λοιπόν η ώρα της αντικατάστασης του περίφημου πυρσού ο οποίος άναβε από το 1974.
Ο Πρόεδρος της ΝΔ λειτουργώντας ως άλλος... Marketing Manager είπε να αλλάξει το...packaging του προϊόντος του μήπως και καταφέρει να το πουλήσει καλύτερα και βέβαια σε περισσότερους...καταναλωτές. Εξάλλου και οι ψηφοφόροι καταναλωτές είναι στη συνείδηση των πολιτικών, ότι τους πουλήσεις το αγοράζουν.
Όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει και οι πολίτες αναζητούν Νέα Πολιτική και Νέο Δρόμο.
Ο Πρόεδρος της ΝΔ, βέβαια, καλώς έπραξε και άλλαξε το λογότυπο και μετέφερε την έδρα του κόμματος στη Λ. Συγγρού. Κάτι έπρεπε να κάνει. Βέβαια ο νυν Πρωθυπουργός μετέφερε μόνο την έδρα του ΠΑΣΟΚ και δεν πείραξε τον "πράσινο ήλιο". Διαφορετική λογική.
Δεν θα επιχειρήσουμε επικοινωνιακή ανάλυση του νέου σήματος της ΝΔ, εξάλλου δεν μπορούμε να κρίνουμε τη δουλειά καταξιωμένων στελεχών της διαφήμισης. Απλά μια παρατήρηση: θεωρούμε αστοχεία...υλικού την κάτω παύλα στο τέλος του ονόματος του κόμματος. Οι πολίτες έχουν φύγει εδώ και καιρό από τη λογική του "τελεία και παύλα". Δεν υπάρχουν πια στεγανά και μαντριά για να κρατάνε τους ψηφοφόρους μέσα στα κόμματα, ούτε και κόμματα μεσσίες που μπορούν να υποσχεθούν το απόλυτο καλύτερο μέλλον.
Ο ψηφοφόρος πλέον ακούει προσεχτικά και εκτιμά πρόσωπα που μπορούν να τον βγάλουν από το αδιέξοδο. Τα κόμματα σταδιακά θα περάσουν σε δεύτερη μοίρα.
Αυτό όμως που θα κρίνουμε είναι η κίνηση για την επιλογή νέου σήματος.
Πραγματικά πιστεύει κανείς ότι οι ψηφοφόροι ενδιαφέρονται για το αν ένα κόμμα αλλάζει σήματα και κτήρια; Πιστεύει κανείς ότι οι ψηφοφόροι πιστεύουν ότι τώρα που άλλαξε σήμα η ΝΔ θα γίνει πιο αξιόπιστη και λειτουργική καθιστώντας τον εαυτό της την μόνο αξιόπιστη λύση στην οικονομική θύελλα που ζούμε; Πιστεύει κανείς ότι οι χιλιάδες άνεργοι ενδιαφέρονται αν αλλάχθηκε το σήμα;
Ο κ. Σαμαράς λειτούργησε με τη λογική του marketing μιας άλλης εποχής. Το marketing της νέας εποχής λέει πως αν η μάρκα σου αντιμετωπίζει πρόβλημα τότε κοίτα πρώτα εσωτερικά την επιχείρησή σου, τα στελέχη που προωθούν και πωλούν τη μάρκα, την λειτουργία των τμημάτων και πάνω από όλα δώσε νεα ποιότητα στο προϊόν σου. Έτσι ο καταναλωτής θα σε εμπιστευθεί και πάλι. Αν αλλάξεις μόνο συσκευασία και λογότυπο, στην καλύτερη περίπτωση ο καταναλωτής θα πει το γνωστό "άλλαξε ο μανωλιός...".
Περιμένουμε λοιπόν τις επόμενες κινήσεις του κ. Σαμαρά, ελπίζοντας ότι θα ανανεώσει το κόμμα και θα μπορέσει να πείσει ξανά τον μεσαίο χώρο με νεο λόγο. Πάνω από όλα.
Τον τελευταίο καιρό έχουν δει το φως της δημοσιότητας αρκετές δημοσκοπήσεις. Όπως είναι αναμενόμενο αρκετοί σπεύδουν να ερμηνεύσουν τα αποτελέσματά τους κατά το δοκούν.
Η μεν κυβέρνηση θριαμβολογεί για το ότι προηγείται στην πρόθεση ψήφου, η δε αντιπολίτευση επίσης θριαμβολογεί γιατί μειώνει τη διαφορά από το κυβερνών κόμμα.
Όμως και οι δύο πλευρές δεν λαβαίνουν υπόψη τους (ή το λαβαίνουν αλλά δεν το δηλώνουν), ότι η ανάγνωση των δημοσκοπήσεων υποδηλώνει κάποια άλλα συμπεράσματα.
Αυτή τη στιγμή το πρώτο κόμμα στην Ελλάδα είναι "οι αναποφάσιστοι" σε ποσοστό που κυμαίνεται στο 32%. Αυτό σημαίνει ότι οι ψηφοφόροι τηρούν στάση αναμονής και δεν αποφασίζουν να ακολουθήσουν κάποιο από τα υπάρχοντα κόμματα.
Η κυβέρνηση φθείρεται αλλά από την άλλη οι ψηφοφόροι δεν την εγκαταλείπουν καθώς κατανοούν ότι η μόνη λύση αυτή τη στιγμή είναι η εφαρμογή των μέτρων του μνημονίου και τίποτα άλλο. Απλά, οι συγκεκριμένοι ψηφοφόροι επιλέγουν να μην ενεργήσουν αυτή τη στιγμή. Η αδράνεια στο μεγαλείο της.
Το πρόβλημα αξιόπιστης κυβερνητικής πρότασης της ΝΔ παραμένει καθώς δεν καρπώνεται της φθοράς του ΠΑΣΟΚ και συνεχίζει να κινείται στο όριο του 20% στην πρόθεση ψήφου. Δεν πιστεύω ότι πρέπει κάποιος να θριαμβολογήσει για αυτό το ποσοστό. Ειδικά όταν οι πολίτες ερωτούνται για το ποιός είναι κατάλληλος να κυβερνήσει και απαντούν ότι είναι ο Γ. Παπανδρέου. Ειδικά όταν οι πολίτες ερωτούνται για το ποιά κυβέρνηση είναι πιο ικανή να κυβερνήσει και απαντούν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ λοιπον φθείρεται και μάλιστα γρήγορα αλλά η ΝΔ δεν καρπώνεται καθόλου τη φθορά κάτι που η ΝΔ επί αρχηγίας Καραμανλή έκανε.
Από την άλλη τα μικρότερα κόμματα παραμένουν στα ίδια ποσοστά και φαίνεται έτσι μια τάση των ψηφοφόρων να μην τα προάγουν σε κόμματα έκφρασης της διαμαρτυρίας. Τα κόμματα του κ. Κουβέλη και της κα. Μπακογιάννη έχουν πολύ δρόμο ακόμα να διανύσουν και απαραίτητα θα πρέπει να στοχεύσουν στη δεξαμενή των αναποφάσιστων ώστε να υπερβούν το 3% και να μπουν στη Βουλή.
Το ΠΑΣΟΚ λοιπόν κρατάει δυνάμεις, η ΝΔ δεν μπορεί να ξεκολλήσει από την παθογένειά της και τα μικρότερα κόμματα παραμένουν στάσιμα.
Αυτά είναι τα συμπεράσματα που εξάγονται από τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των δημοσκοπήσεων. Αυτά τα ποιοτικά χαρακτηριστικά δείχνουν ότι στις παρούσες συνθήκες το ενδεχόμενο σχηματισμού κυβερνήσεων συνεργασίας μάλλον έρχεται και όλο πιο κοντά.
Καλή Χρονιά!
Συνήθως όταν κοιτάμε μια δημοσκόπηση στεκόμαστε-πολιτικοί και πολιτικοί αναλυτές- στην πρόθεση ψήφου και στις δημοτικότητες της Κυβέρνησης και της Αντιπολίτευσης. Δεν κοιτάζουμε όμως άλλα συμπεράσματα τα οποία ερμηνεύουν και αποτυπώνουν την προδιάθεση και την άποψη των πολιτών της χώρας.
Ένα από αυτά τα συμπεράσματα προέρχεται από τη δημοσκόπηση της Καπα Research για λογαριασμό του "Βήματος της Κυριακής" (2-01-11). Στην ερώτηση για την έξοδο της χώρας από το ευρώ το 30% των ερωτηθέντων απάντησε ότι συμφωνεί με την έξοδο και την επιστροφή στη δραχμή.
Και εδώ αρχίζουν τα ερωτηματικά:
Αυτό το 30% που επιζητεί την έξοδο της Ελλάδας από την κοινή οικονομική πολιτική δεν αντιλαμβάνεται ότι αν συμβεί αυτό η Ελλάδα αυτομάτως θα μετατραπεί σε μια παρακμιακή χώρα χωρίς μέλλον;
Δεν αντιλαμβάνεται ότι αν και τώρα η χώρα μας είναι σε δύσκολο δρόμο εντούτοις παραμένει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και μπορεί να συνδιαλέγεται οικονομικά υπό την αιγίδα ενός ισχυρού νομίσματος;
Δεν αντιλαμβάνεται ότι αν η χώρα μας αποχωρήσει από το ευρώ αυτόματα οι κοινωνικές και οικονομικές δομές θα καταρρεύσουν και θα μετατραπούμε σε χώρα υπό πραγματική εξαθλίωση;
Πιστεύω ότι όλα αυτά τα αντιλαμβάνονται οι συμπολίτες μας, αλλά υπάρχει μια λογική εξήγηση πίσω από αυτό το 30%.
Όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έβαζε την Ελλάδα στην τότε ΕΟΚ το έκανε με γνώμονα την Ανάπτυξη και την Ευημερία της Ελλάδας. Από το 1981 έχουν εισρεύσει κοινοτικά κονδύλια τα οποία έφταναν και περίσσευαν, όμως:
Το διεφθαρμένο και σάπιο πολιτικό σύστημα εξαφάνισε αυτά τα κονδύλια σε ημέτερους και σε μίζες.
Το πολιτικό σύστημα διόγκωσε το δημόσιο τομέα καθιστώντας τον οκνηρό και δυσλειτουργικό.
Κάποιοι διεφθαρμένοι πολιτικοί διοχέτευσαν τα χρήματα από τα κοινοτικά κονδύλια σε εργαλάβους, κατασκευαστές, ιδιοκτήτες μέσων και πλοιοκτήτες προκειμένουν να φτιάξουν την κομματική τους πελατεία.
Λόγω του οκνηρού και υδροκέφαλου Κράτους πολλά από τα πακέτα των κονδυλίων δεν "έπεσαν" ποτέ στην αγορά, λόγω μη απορρόφησης. Δηλαδή, μας έδιναν χρήματα και εμείς δεν τα θέλαμε...
Κάποιοι έξυπνοι επιχειρηματίες έπαιρναν τις επιδοτήσεις και αντί να εκσυχρονίσουν την επιχείρησή τους αγόραζαν ακριβά αυτοκίνητα και έραιναν με στοίβες λουλουδιών τις συμπαθείς αλλοδαπές χορεύτριες στα νυχτομάγαζα της επαρχίας.
Κάποιοι που δεν τους ήξερε "ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας τους", εν μια νυχτί μετατράπησαν σε σταχτοπούτες της Πολιτικής.
Κάποιοι πολιτικοί το βράδυ της αλλαγής του χρόνου από το 2001 στο 2002 στρογγυλοποίησαν τις τιμές προς τα επάνω, κερδοσκοπώντας στις πλάτες του λαού.
Και ναι, "τα λεφτά υπήρχαν και υπάρχουν" αλλά όχι στα κατάλληλα χέρια.
Άρα πριν βιαστούμε να βγάζουμε συμπεράσματα ας διαβάζουμε προσεχτικά την ανάλυση πίσω από τα νούμερα.
Συνήθως μας αποκαλύπτει πολλά.
