Για τις ημέρες που ζούμε.

"Σαλπάρω ήρεμος για τον άλλο κόσμο. Αυτό που αφήνω πίσω μου, σίγουρα δεν είναι πια η Ελλάδα μου. Αυτός είναι άλλος τόπος, με ανθρώπους άλλης φυλής. Δεν με αφορούν, τί θέλω εγώ αναμεσά τους;"

Αυτά ήταν τα λόγια του Γεώργιου-Αλέξανδρου Μαγκάκη, λίγο πριν το θάνατό του. Λόγια που περιγράφουν αυτά που ζούμε. Λόγια αφιερωμένα στις ημέρες μας, λόγια πολιτικής επικοινωνίας ενός πολιτικού που λάμπρυνε με την παρουσία του την Πολιτική.
Λόγια που δείχνουν ότι αυτή την Ελλάδα την έχουμε πληγώσει τόσο πολύ. Λόγια που μέσα τους κρύβουν την ελπίδα ότι αυτός ο κόσμος που έχει ξεχυθεί στους δρόμους μπορεί να αλλάξει την κατάσταση.
Η Ελλάδα μας, που τόσο θέλουμε να πιστέψουμε ότι μπορεί να αντισταθεί, μπορεί να ξανασταθεί στα πόδια της, μπορεί να ελπίζει. Η Ελλάδα μας, που όπου και αν κοιτάξεις θα δεις ότι ακόμα είναι εδώ και αντέχει. Είναι εδώ και ελπίζει. Και ακόμα και αν έχει γίνει άλλος τόπος κρατάει μέσα της εικόνες και αναμνήσεις, αγώνες και θυσίες, όνειρα και ελπίδες παλαιών καιρών. Κρατάει μέσα της φλόγα ζωντανή, έστω και τρεμάμενη, αλλά την κρατάει. 
Ας δείξουμε όλοι αυτές τις ημέρες, τις ιστορικές, ότι είμαστε πάντα εδώ να κρατήσουμε το χέρι της και να την οδηγήσουμε ξανά στην ελπίδα και το όνειρο, στην ανάπτυξη και την χαρά. Το οφείλουμε στην χώρα μας, που μας ανάθρεψε, μας στήριξε και μας στηρίζει, μας κάνει να ελπίζουμε και να αγωνιζόμαστε. Το οφείλουμε σε μια χώρα που μας λούζει με το ανυπέρβλητο φως της.