Ο μεγάλος εκφραστής της Επικοινωνίας είναι η Διαφήμιση. Τα μηνύματα που θέλεις να περάσεις, τα μεταμορφώνεις σε εικόνες και δημιουργείς ένα τηλεοπτικό spot. Εκεί μιλάς για το προϊόν σου, προσπαθείς να προσελκύσεις τον πελάτη σου και σίγουρα χτίζεις την εικόνα της μάρκας σου. Η μεγάλη πρόκληση για τους Διαφημιστές είναι η ίδια η...πρόκληση. Η πρόκληση για να προσέξει ο καταναλωτής το προϊόν και τη μάρκα.
Βλέποντας τις διαφημίσεις με τον "Αγαπούλα" και τον "Ομορφάντρα", δεν μπορώ να πω ότι γέλασα, ικανοποιήθηκα ή έτρεξα να γίνω συνδρομητής μιας εκ των δυο μαρκών. Αντίθετα, προβληματίστηκα και ένοιωσα άσχημα. Και ένοιωσα περισσότερο άσχημα, όταν παράλληλα παίζονται δύο εξαιρετικές διαφημίσεις των ίδιων εταιρειών. Πραγματικά εξαιρετικές!! (Cosmote: "η ιδέα της Μαρίας", Wind: "καταστήματα με τον Αγ. Βασίλη")
Είναι κοινός τόπος ότι τα πράγματα έχουν δυσκολέψει για τις διαφημιστικές οι οποίες "πιέζονται" για να βρουν έξυπνες ιδέες για τους πελάτες τους. Είναι κοινός τόπος ότι οι όμορφες και έξυπνες ιδέες έχουν στερέψει σε ανησυχητικό επίπεδο. Όμως όλα αυτά, δεν δικαιολογούν το επίπεδο των συγκεκριμένων διαφημίσεων. Μην ξεχνάμε ότι η ιστορία της διαφήμισης έχει γράψει επιτυχημένες ιστορίες και μάλιστα πολυβραβευμένες.
Δεν νομίζω λοιπόν, ότι η προβολή του υπόκοσμου και της παρακμής είναι διαφήμιση για ένα προϊόν. Δεν είναι διαφήμιση, το πρότυπο του ελληνάρα, του ματσό, του φοροφυγά, του κομπιναδόρου, του πολλά βαρύ και όχι, του τυπάκου που πουλάει hot dog μιλώντας ακαταλαβίστικα. Μέχρι και ο Μάκης Ψωμιάδης "αναγνώρισε" τον εαυτό του στη μια διαφήμιση και κατέθεσε μήνυση εναντίον της εταιρείας!
Αλλά αυτή είναι η ελληνική κοινωνία σε πολύ μεγάλο βαθμό στις μέρες μας. Μια κοινωνία υπνωτισμένη, ράθυμη, παθητική, βολεμένη, δήθεν, πνευματικά χρεοκοπημένη. Μια κοινωνία που δεν αντιδρά όταν οι κυβερνώντες τη γεμίζουν χαράτσια. Μια κοινωνία που στερείται πνευματικής καθοδήγησης και αξιακών αντανακλαστικών.
Δεν ξέρω λοιπόν, αν οι στόχοι που έθεσαν οι ιθύνοντες των εταιρειών για το impact των συγκεκριμένων διαφημίσεων ικανοποιήθηκαν. Μπορεί και ναι. Εξάλλου, όπως γράψαμε στην αρχή, η πρόκληση είναι το ζητούμενο στην Διαφήμιση. Δεν ξέρω όμως αν η εικόνα που διαμορφώθηκε για τις μάρκες ταιριάζει στη συνολική εικόνα των εταιρειών. Γιατί, μπορεί ο στόχος των διαφημίσεων να είναι πρόσκαιρος, αλλά η εικόνα που δημιουργείται μέσα από αυτές ακολουθεί κάθε βήμα ανάπτυξης της μάρκας. Γι αυτό και δια-φημίζονται.
Πάντως μπορεί και σε μια επόμενη διαφήμιση, να εμφανίζονται οι δύο ήρωες σε ένα σκηνικό: ο "Αγαπούλας" σταθερά εντός της φυλακής και ο "Ομορφάντρας" ακριβώς έξω από τη φυλακή, συμβολίζοντας ο μεν πρώτος τους περισσότερους Έλληνες που θα μπουν φυλακή αν δεν πληρώσουν τα χαράτσια του 2012 και ο δε δεύτερος τον εκάστοτε Υπουργό Οικονομικών (κανείς δεν είναι στο απυρόβλητο πλέον), ο οποίος θα λέει: "σου έβαλα στα τέλη της ΔΕΗ σως να γλιστράς πιο εύκολα στη φυλακή ομορφάντρα μου!"
Βλέποντας τις διαφημίσεις με τον "Αγαπούλα" και τον "Ομορφάντρα", δεν μπορώ να πω ότι γέλασα, ικανοποιήθηκα ή έτρεξα να γίνω συνδρομητής μιας εκ των δυο μαρκών. Αντίθετα, προβληματίστηκα και ένοιωσα άσχημα. Και ένοιωσα περισσότερο άσχημα, όταν παράλληλα παίζονται δύο εξαιρετικές διαφημίσεις των ίδιων εταιρειών. Πραγματικά εξαιρετικές!! (Cosmote: "η ιδέα της Μαρίας", Wind: "καταστήματα με τον Αγ. Βασίλη")
Είναι κοινός τόπος ότι τα πράγματα έχουν δυσκολέψει για τις διαφημιστικές οι οποίες "πιέζονται" για να βρουν έξυπνες ιδέες για τους πελάτες τους. Είναι κοινός τόπος ότι οι όμορφες και έξυπνες ιδέες έχουν στερέψει σε ανησυχητικό επίπεδο. Όμως όλα αυτά, δεν δικαιολογούν το επίπεδο των συγκεκριμένων διαφημίσεων. Μην ξεχνάμε ότι η ιστορία της διαφήμισης έχει γράψει επιτυχημένες ιστορίες και μάλιστα πολυβραβευμένες.
Δεν νομίζω λοιπόν, ότι η προβολή του υπόκοσμου και της παρακμής είναι διαφήμιση για ένα προϊόν. Δεν είναι διαφήμιση, το πρότυπο του ελληνάρα, του ματσό, του φοροφυγά, του κομπιναδόρου, του πολλά βαρύ και όχι, του τυπάκου που πουλάει hot dog μιλώντας ακαταλαβίστικα. Μέχρι και ο Μάκης Ψωμιάδης "αναγνώρισε" τον εαυτό του στη μια διαφήμιση και κατέθεσε μήνυση εναντίον της εταιρείας!
Αλλά αυτή είναι η ελληνική κοινωνία σε πολύ μεγάλο βαθμό στις μέρες μας. Μια κοινωνία υπνωτισμένη, ράθυμη, παθητική, βολεμένη, δήθεν, πνευματικά χρεοκοπημένη. Μια κοινωνία που δεν αντιδρά όταν οι κυβερνώντες τη γεμίζουν χαράτσια. Μια κοινωνία που στερείται πνευματικής καθοδήγησης και αξιακών αντανακλαστικών.
Δεν ξέρω λοιπόν, αν οι στόχοι που έθεσαν οι ιθύνοντες των εταιρειών για το impact των συγκεκριμένων διαφημίσεων ικανοποιήθηκαν. Μπορεί και ναι. Εξάλλου, όπως γράψαμε στην αρχή, η πρόκληση είναι το ζητούμενο στην Διαφήμιση. Δεν ξέρω όμως αν η εικόνα που διαμορφώθηκε για τις μάρκες ταιριάζει στη συνολική εικόνα των εταιρειών. Γιατί, μπορεί ο στόχος των διαφημίσεων να είναι πρόσκαιρος, αλλά η εικόνα που δημιουργείται μέσα από αυτές ακολουθεί κάθε βήμα ανάπτυξης της μάρκας. Γι αυτό και δια-φημίζονται.
Πάντως μπορεί και σε μια επόμενη διαφήμιση, να εμφανίζονται οι δύο ήρωες σε ένα σκηνικό: ο "Αγαπούλας" σταθερά εντός της φυλακής και ο "Ομορφάντρας" ακριβώς έξω από τη φυλακή, συμβολίζοντας ο μεν πρώτος τους περισσότερους Έλληνες που θα μπουν φυλακή αν δεν πληρώσουν τα χαράτσια του 2012 και ο δε δεύτερος τον εκάστοτε Υπουργό Οικονομικών (κανείς δεν είναι στο απυρόβλητο πλέον), ο οποίος θα λέει: "σου έβαλα στα τέλη της ΔΕΗ σως να γλιστράς πιο εύκολα στη φυλακή ομορφάντρα μου!"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου