Τα σημερινά γεγονότα στο Κέντρο της Αθήνας, δείχνουν ότι σε αυτή την χώρα κάτι έχει αρχίζει και αλλάζει, διαφοροποιείται.
Σε κάθε περίπτωση καταδικάζουμε τη βία και μάλιστα όταν αυτή βρίσκει έκφραση στο πρόσωπο ενός πολιτικού. Αν κάποιος θέλει να αποδοκιμάσει έναν πολιτικό πολύ απλά τον στέλνει σπίτι του και όχι στη Βουλή.
Αυτό όμως που διαφαίνεται είναι ένα γενικευμένο κύμα οργής το οποίο αναζητά πηγή εκτόνωσης. Αυτή η πηγή εκτόνωσης μήπως συμπεριλαμβάνει την αλλαγή πολιτικής κατάστασης;
Στην Ελλάδα βιαζόμαστε να βγάλουμε συμπεράσματα από τις κοινωνικές διαδηλώσεις ή από τους αγώνες των εργαζομένων. Σπάνια όμως διαβάζουμε προσεχτικά την αποτύπωση της άποψης των ψηφοφόρων όταν αυτοί ερωτούνται στα πλαίσια δημοσκοπήσεων για το πολιτικό μέλλον της χώρας.
Στις τελευταίες δημοσκοπήσεις αποτυπώνεται ένα ρεύμα άποψης που προβάλει την δημιουργία "οικουμενικών" ή "συμμαχικών" ή "κυβερνήσεων συνεργασίας". (Πείτε το όπως εσείς θέλετε...το ίδιο είναι!). Τα κόμματα βιάζονται να ερμηνεύσουν αυτή την διαμορφούμενη άποψη ώς το ότι οι ψηφοφόροι εμπιστεύονται τα κόμματα εξουσίας και έτσι από εκείνα επθυμούν τη σωτηρία της πατρίδας.
Δεν βλέπουν όμως και την άλλη εξήγηση: οι ψηφοφόροι αποζητούν ΠΡΟΣΩΠΑ ικανά, νέα, άφθαρτα, με γνώσεις και επαγγελματική οντότητα ώστε να σχηματίσουν έναν κυβερνητικό σχηματισμό που να βγάλει την χώρα από το τέλμα.
Τώρα μη μας ρωτήσετε από πού να προέρχονται αυτά τα πρόσωπα, γιατί εδώ θα σας πούμε ότι το ΠΑΣΟΚ εξακολουθεί να προηγείται της ΝΔ με ικανοποιητική διαφορά παρόλο που στις άλλες χώρες που βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση με εμάς η αντιπολίτευση προηγείται του κυβερνώντος κόμματος. Εξάλλου, τα αντανακλαστικά του ΠΑΣΟΚ πάντα υπερείχαν της ΝΔ στην επιλογή προσώπων: Καμίνης, Μπουτάρης, Τατούλης η τριάδα της επιτυχίας.
Οι ψηφοφόροι και όλος αυτός ο κόσμος που διαδηλώνει (εκτός των "γνωστών-αγνώστων") επιζητούν το διαφορετικό. Επιζητούν εκείνα τα πρόσωπα και εκείνες τις πολιτικές που χωρίς ακραίες θέσεις, υστερίες και παροξυσμούς θα συμβάλλουν στη διαμόρφωση μιας νέας πολιτικής πλατφόρμας που θα έχει ως στόχο την ΑΝΑΠΤΥΞΗ της χώρας και το γενικό καλό. Διλλήματα όπως αν τα πρόσωπα θα προέρχονται από Αριστερά, Δεξιά ή...Πλαγίως ανήκουν στη σφαίρα μιας παλαιάς αντίληψης της πολιτικής.
Το ερώτημα βέβαια εξακολουθεί: οι πολιτικοί μας το αντιλαμβάνονται; Αν αναλογιστούμε την διαγραφή του Βουλευτή Βαγγέλη Παπαχρήστου και τους στίχους που παρέφρασε κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στη Βουλή, τότε ναι. Κάποιοι το αντιλαμβάνονται.
"Κι αν δεν μπορείς να κάνεις την πολιτική, όπως το θέλεις. Τούτο προσπάθησε, όσο μπορείς, μην την εξευτελίσεις…".
